Konumuz Mario Barwuah Balotelli. 12 Ağustos 1990 Palermo doğumlu olan Gana asıllı oyuncu sansasyonel davranışları ve polemikleriyle gündemden düşmüyor.
Haber Goal.com sitesinden. AC Milan taraftarı olduğunu daha önce belirtmiş olan Balotelli daha da ileri giderek "Milano dendiğinde aklıma normal olarak bir tek AC Milan geliyor." demiş ve "2007'deki Ronaldo transferiyle sevgim kat kat arttı." cümlesiyle elindeki körükle yangına koşmuş. AC Milan'ın İtalya Kupası'ndaki Novara ve Şampiyonlar Ligi'ndeki Manchester United maçlarını izlemeye gitmesi de cabası.
Son zamanlarda çok işittiğim bir söz var; "Sen ölmeyi bayılmak sanıyorsun herhalde." Nasıl ki Arda Turan ülkemizdeki Fenerbahçeliler tarafından, Diego Lugano ise Galatasaraylılar tarafından sevilmezler; işte İtalya sınırları dahilinde Internazionale oyuncuları ile AC Milan oyuncuları bu büyük rekabetin rakip taraftarları tarafından hiç sevilmezler. Balotelli'nin bu açıklamalarıyla da ateşle oynadığını düşünmekteyim. Zaten "hırçın çocuk" tavrı yeteri kadar antipatik geliyor, bir de böyle pek bir amacı olmayan cümlelerle iki tarafı birbirine düşürmek çok yersiz ve mantıksız.
Elbette ki Francesco Totti Türk deyimleriyle "Gönlümdeki takım Lazio" ya da "Küçüklüğümden beri Lazio'yu tutuyorum" tarzında açıklamalar yapsa Balotelli'nin açıklamaları devede kulak tadı verir. Çünkü henüz Inter adına simgeleşmiş bir futbolcu değil. Fakat Inter'in onu var ettiği gibi kocaman bir gerçek var önünde. 18 yaşına kadar 2 yaşında Balotelli ailesi tarafından evlatlık alınarak büyütüldüğü şehir olan Concesio'daki evinden alınması, kulübünün onun üzerine ne kadar titrediğinin en büyük göstergesi. Arjantin kadar olmasa dahi bir Türkiye gibi futbolun hayatın olağan akışında da aktif olduğu ülkelerden olan İtalya'da bu şekilde gündeme gelmek, ölümle baygınlık arasındaki küçük çizgide akrobatik hareketler yapmak sanırım.
İnsan hiçbir şartta yediği kaba tükürmemeli, tükürecekse eğer o kaptan yemek yememeli. Sizce Balotelli'ninki doğruluk mu yoksa cesaret mi?
Haber Goal.com sitesinden. AC Milan taraftarı olduğunu daha önce belirtmiş olan Balotelli daha da ileri giderek "Milano dendiğinde aklıma normal olarak bir tek AC Milan geliyor." demiş ve "2007'deki Ronaldo transferiyle sevgim kat kat arttı." cümlesiyle elindeki körükle yangına koşmuş. AC Milan'ın İtalya Kupası'ndaki Novara ve Şampiyonlar Ligi'ndeki Manchester United maçlarını izlemeye gitmesi de cabası.
Son zamanlarda çok işittiğim bir söz var; "Sen ölmeyi bayılmak sanıyorsun herhalde." Nasıl ki Arda Turan ülkemizdeki Fenerbahçeliler tarafından, Diego Lugano ise Galatasaraylılar tarafından sevilmezler; işte İtalya sınırları dahilinde Internazionale oyuncuları ile AC Milan oyuncuları bu büyük rekabetin rakip taraftarları tarafından hiç sevilmezler. Balotelli'nin bu açıklamalarıyla da ateşle oynadığını düşünmekteyim. Zaten "hırçın çocuk" tavrı yeteri kadar antipatik geliyor, bir de böyle pek bir amacı olmayan cümlelerle iki tarafı birbirine düşürmek çok yersiz ve mantıksız.
Elbette ki Francesco Totti Türk deyimleriyle "Gönlümdeki takım Lazio" ya da "Küçüklüğümden beri Lazio'yu tutuyorum" tarzında açıklamalar yapsa Balotelli'nin açıklamaları devede kulak tadı verir. Çünkü henüz Inter adına simgeleşmiş bir futbolcu değil. Fakat Inter'in onu var ettiği gibi kocaman bir gerçek var önünde. 18 yaşına kadar 2 yaşında Balotelli ailesi tarafından evlatlık alınarak büyütüldüğü şehir olan Concesio'daki evinden alınması, kulübünün onun üzerine ne kadar titrediğinin en büyük göstergesi. Arjantin kadar olmasa dahi bir Türkiye gibi futbolun hayatın olağan akışında da aktif olduğu ülkelerden olan İtalya'da bu şekilde gündeme gelmek, ölümle baygınlık arasındaki küçük çizgide akrobatik hareketler yapmak sanırım.
İnsan hiçbir şartta yediği kaba tükürmemeli, tükürecekse eğer o kaptan yemek yememeli. Sizce Balotelli'ninki doğruluk mu yoksa cesaret mi?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder